สวัสดีเพื่อนๆทุกคน!! ผลสอบออกแล้ว ดีใจหรือเสียใจดีเนี้ย เหอเหอเหอ~~~

วันพฤหัสบดีที่ 26 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552

สมัครตายแล้ว...หัวเรื่องที่ไม่ได้มีเจตนาจะเรียกร้องความสนใจที่เกินเลย...ผมพยายามคิดเรื่องนี้อยู่นานพอควร...รีรอปฏิกิริยาจากนายสมัคร...ว่าจะเป็นเช่นใดกรณีเดินทางไปรักษาตัวที่สหรัฐอเมริกา..แล้วเกิดกรณีการประท้วงของพันธมิตร
แต่กลับไม่พบว่านายสมัครได้สำนึกใดต่อการกระทำของตนเอง...จึงเลี่ยงไม่ได้ที่จะใช้คำว่า...” สมัคร ตายแล้ว “
สมัครตายแล้ว...สมัครไม่มีวันตื่นฟื้นขึ้นมารับรู้สัจจธรรมได้อีกแล้ว.......
ความจริง...เกิด แก่ เจ็บ ตาย....เป็นธรรมดาของสัตว์โลก...มีแต่คนที่หลงมัวเมาจนลืมมันไปสิ้น
ลืมไปว่าความจริงนี้ไม่สามารถหลีกหนีมันพ้น...มีแต่เด็กและคนหนุ่มสาวที่ใช้ชีวิตประมาท...โดยเข้าใจผิดคิดว่าสิ่งนั้นยังห่างไกล...มีแต่คนแก่เท่านั้นที่เข้าใจ...ท่านเหล่านั้นจึงเพียรพยายามทำความดี..เข้าวัดเพื่อทำสมาธิ...เพื่อเกิดปัญญา....ไม่มีท่านใดที่เพียรพยายามเพื่อหลีกหนีความจริง
ผู้สุงวัย..ยามบั้นปลายชีวิต....หลายท่านได้ทบทวนการกระทำของตนเองตลอดชีวิตที่ผ่านมา
จัดการเรื่องมรดกตกทอดให้ลูกหลาน....จัดการฝากฝังดูแลลูกหลานที่น่าเป็นห่วงอยู่ให้ผู้อื่นดูแล
เท่านั้นไม่พอมีหลายท่านได้จัดการพิธีการศพของตนเองเสร็จสรรพเรียบร้อยเพื่อไม่ให้ลูกหลานต้องเดือดร้อน
นั้นคือผู้พร้อมที่จะต้อนรับความตาย...เขาเป็นมิตรกับความตาย...
ต่างกับนายสมัครผู้มีวัยพอสมควร....มีโรคร้ายที่วงการแพทย์ทั่วโลกเชื่อว่ารักษายังไม่ได้
นายสมัครเพียรพยายามฝืนกฎแห่งกรรม...ยังมืดบอดไม่ต่างจากคนตายที่ไม่สามารถรับรู้อะไรได้อีกแล้ว
การหวังว่านายสมัครจะทบทวนเรื่องในอดีตที่ผ่านมา.....ไม่มีทางที่จะเกิดขึ้น
คงไม่ต่างกับกามนิตที่ถูกวัวขวิดตาย...ทั้งๆที่ได้พบกับพระพุทธเจ้าแล้ว...แต่กามนิตตายก่อนแล้วจึงไม่ได้รับรู้ในรสพระธรรม..ความหลงทำให้กามนิตตายก่อนแล้ว...เขารับรู้สัจจธรรมไม่ได้อีกแล้ว....เขาสิ้นลมหายใจโดยหาได้พบกับสัจจธรรมไม่
การเรียกร้องสำนึกจากนายสมัครก็หาต่างกันไม่.....การได้รู้ถึงอนาคตอันใกล้นี้ว่าตนเองจะพบกับชะตากรรมเช่นใด...แต่หาได้สำนึก…หาได้ใช้เวลาช่วงบั้นปลายที่เหลือน้อยนิดของชีวิตให้เป็นประโยชน์กับตนเอง...นายสมัครกลับหลงงมงาย..ปฏิเสธความจริง..สัจจธรรมที่นายสมัครปฏิเสธ
จะไม่ให้เรียกว่าตายแล้ว...จะเรียกว่าอย่างไรดี
เขาตายก่อนที่ลมหายใจครั้งสุดท้ายจะมาถึง
นายสมัคร..ตายแล้ว
แต่คดีของนายสมัครหาได้ตายไม่....คงเป็นเรื่อง...คงเป็นบทเรียน..คงถูกจารึกลงไปในประวัติศาสตร์...ให้ผู้คนได้เล่าขาน..ได้สาบแช่งต่อไปชั่วกาลนาน